Beeld: Merel Dames
Geluid: Olaf Wisselink
Audiovisuele installatie
2018
Beweging, reflecties; het proces tussen water en haar omgeving, het startpunt voor ons werk.
Beelden en geluiden uit de omgeving van Utrecht worden opgenomen, uit hun context losgetrokken en tot nieuwe constructies gevormd.
Het beeld gaat aan de haal met de realiteit maar is tegelijkertijd de realiteit. De losse elementen uit de omgeving boven het water vloeien in elkaar over en strijden om ruimte op het wateroppervlakte. Het “statische” gebouw aan de kade wordt vloeibaar en raakt verwikkeld in een dans met zijn, op het oog, al even statische omgeving.
Het geluid vormt, net als de reflecties in het beeld, een weerspiegeling van de geluiden in de omgeving. Een golf die aanspoelt. Takken en ijs kraken. Een meerkoet die roept.
De kerkklok die luidt, versmelt met het water en er ontstaat een nieuwe klankwereld. De klankkleur van het carillon volgt het gedrag van de aanspoelende golven.
Een afspiegeling van de omgeving samenvloeiend in beeld en geluid.